Pomorzany są podzielone na dwie części: część położoną na wzniesieniu (najwyższe osiąga 39 m n.p.m.), którą tworzą dwa osiedla: zachodnie Wzgórze Hetmańskie i wschodnie: Pomorzany właściwe oraz część położoną na nizinie, nad rzeką. Granicę pomiędzy osiedlami wyznaczają tory linii kolejowej łączącej dworzec Szczecin Główny ze stacją Szczecin Gumieńce. Przez wiele lat po II wojnie światowej Pomorzany były słabo zaludnione. Rozbudowa osiedla nastąpiła w końcu lat 60. XX wieku w części Wzgórze Hetmańskie. Osiedle położone we wschodniej części powstało w latach 70. i 80.
Graniczy z osiedlami Turzyn i Nowe Miasto na północy, osiedlem Międzyodrze-Wyspa Pucka na wschodzie (przez Odrę Zach.), gminą Kołbaskowo i wsią Ustowo od południa oraz osiedlem Gumieńce na zachodzie.
Północna część Pomorzan (do 1945 roku niem. Pommerensdorfer Anlagen) na północ od linii obecnych ulic: 9 Maja – Smolańskiej – Szczawiowej – Bydgoskiej została włączona w granice miasta w 1865 roku, natomiast południowa część w czasie tworzenia Wielkiego Szczecina, w 1939 roku.
Pierwszy pociąg przez Pomorzany przejechał 15 sierpnia 1843 r., kiedy to połączono Berlin ze Szczecinem. Kolejna linia kolejowa zbudowana została w 1898 r., połączyła ona Szczecin Główny z Policami przez stację “Szczecin Pomorzany” (“Stettin-Pommerensdorf”), w 1910 została wydłużona doTrzebieża Szczecińskiego, zamknięta 1 października 2002 r. W 1899 r. otwarta została wąskotorowa linia do Casekow (w Niemczech), stacja “Pommerensdorf Kleinbahnhof” była jej końcową, została rozebrana w 1945 r. przecięta granicą państwową. W 1931 r. powstała kolejna linia, odnoga linii Szczecin Główny – Gumieńce przez nieczynną w ruchu pasażerskim stację “Szczecin Wzgórze Hetmańskie” (istnieje tam także LokomotywowniaEZT). Ostatnia linia połączyła 5 lat później Szczecin z Dąbiem przez południowe Międzyodrze. W ten sposób Pomorzany stały się jednym z większych stacji węzłowych w Szczecinie.Na terenie Pomorzan od poł. XIX wieku przy dzisiejszych ulicach Chmielewskiego i Tamie Pomorzańskiej powstało wiele zakładów i fabryk: dwa browary Bergschlos, Bohrish(dzisiejszy Bosman), gazownia, elektrownia, oczyszczalnia, fabryka Didiera (wyroby szamotowe), fabryka mydła i świec, ogromna fabryka produktów chemicznych przy dzisiejszej ulicy Szczawiowej. Wszystkie te zakłady bardzo ucierpiały pod czas II wojny. Po wojnie kilka zakładów po odbudowie wznowiło produkcje i działalność.Po kilku zakładach które nie wznowiły działalności pozostały pojedyncze budynki lub kilka budynków np. po browarze Bergschlos, fabryce Didiera, wyrobów chemicznych, fabryce mydła i świec, dzisiaj służą one różnym firmom lub służą jako magazyny.
Wikipedia.